یا حسین از تو چه بگوییم
که گفتن تو را به کلام آلودن است و نگفتن حقیقت اسطوره واری را نهان کردن است(و چه خیانتی از این بزرگتر؟)
یا حسین از توچه بیاموزم
که آموختن تو بحر را در کوزه ریختن است و نیاموختن از تو دل دشمنان تاریخی ات را شاد کردن است(و چه خیانتی از این بزرگتر؟)
یا حسین چگونه تو را به امروز بیاورم
که به امروز آوردنت به آنچه بودی خیانت میکند و به امروز نیاوردنت به آنچه برایش جنگیدی خیانت میکند.(و چه خیانتی از این بزرگتر؟)
با تو چه کنیم حسین ؟تو که با خونت تاریخی ساختی که خودآگاه و ناخودآگاه ،مختار و جبری، ما را هدایت میکند ، ارزشهایی ساختی که به سمتشان کشیده میشویم و مهمترین کارت هویدا کردن نیروی مخالفی بود که در دل اسلام و به نام اسلام ،مسلمین و اسلام را قربانی میکرد.خون تو بود که آن قرائت ضد اسلامی تاریخی را بر امی ترین پیروان پیامبرت هم آشکار ساخت و آنها که نفهمیدند خودشان را از این آشکاری ای که تو ایجاد کردی پنهان ساختند ، چشمهایشان را بستند و گفتند آسمان روز تیره است
با تو چه کنیم حسین ؟ تو که عمل به عملت در روز عاشورا تسبیح بود ؛ تو که نشانمان دادی که زشتی به نام زیبایی عمومی میشود و کفر به نام اسلام و ایمان در دلها و جامعه نهادینه میشود ؛ ای تو که ما را به سبحان الله دعوت کردی تا خدا را و به دنبال آن جامعه و انسان و طبیعت را در ذهن هایمان از برداشت های غلط پاک کنی، که نه خدا آن نیست که دو دست علی را به گفته معاویه با کشتن عمار و مالک قطع کند ، و علی که آورنده یاسر به جنگ با معاویه است قاتل آن نیست و احساس سربازان شامی درست بود و انکارش که هنر تبلیغاتی ها بود غلط ، سربازان فهمیده بودند و فکرهایی (عمروعاص) که در خدمت یون(معاویه) بود ندای دروغین نفهم بودن مردم را سر دادند تا فهم نافع برای خودشان را در سر آنها بریزند، تو نشانمان دادی که تساهل با ظلم شیوه مرجئه است نه شیوه پیغمبری و اصلا مگر میشود تساهل با تعصب هم نشینی شود؟مگر تساهلی که مرید تعصب باشد.تو نشانمان دادی که سبحان الله که ذکر پر تکرار نماز است باید به فریادمان برسد که ممکن است آنچه نشانمان میدهند خدا نباشد و آنچه به خدا پیوند میزنند کار خدا نباشد و آنچه به نام شیوه پیغمبرخدا نشانمان میدهند شیوه ای جاهلی باشد و آنچه از انسان مخلوق خدا و فهمش میگویند مخلوق نفسهای فرصت طلب باشد که مخلوق آزاده را محکومینی همیشگی برای اراده های ی خودشان میخواهند. و به راستی که حرکت به حرکت تو تجلی این ذکر نماز بود.
با تو چه کنیم حسین؟
چه خوش گفت و چه بد فهمیدیم این شعر زیبا را
این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست
تو ,آنچه ,حسین ,خدا ,نشانمان ,، ,و چه ,از این ,و به ,را به ,به نام
درباره این سایت